The Mad Laboratory of Anti-Matter
Vanheerentals - Lasure - Beeckaert
***
10 FEBRUARI - DRESSING CIRCLES
Jan Boudart's Le Jardin Ultraviolet
***
25 FEBRUARI - DRESSING CIRCLES
Bernat Sanjuan Boronat
***
06 MAART - RATAPLAN
Rempis/Håker Flaten/Rosaly+ Warelis
Adilia Yip & AI Musicking
***
11 MAART - DRESSING CIRCLES
***
25 MAART - DRESSING CIRCLES
***
Donderdag 06 Februari
Wijnegemstraat 27
2140 Antwerpen
Deuren: 19u45
Start concerten: 20u30
In samenwerking met Sound In Motion en Stad Antwerpen
The Mad Laboratory Of Anti-Matter (CH/LB)
Muzikaal vuurwerk is wat het Zwitsers-Libanees duo van klarinettist Paed Conca (Praed Orchestra) en multi-instrumentaliste Nadia Daou (Nâr), als The Mad Laboratory of Anti-Matter, op het publiek afvuurde tijdens hun intense en erg gesmaakte set op het Summer Bummer Festival in de zomer van 2024.
Met een mix van onconventionele geluiden en intense ritmes, creëeren ze een rauw, industrieel en ongefilterd experiment met een compulsieve drang naar gevaar. Conca en Daou vertalen het naderende einde in verrassend vrolijke muziek voor boze mensen. The Mad Laboratory of Anti-Matter debuteert met Study of a Dead End Vol. 1: Annihilation of Denial, een release voor het Brusselse label moli del tro.
De aandachtstrekker hier is ongetwijfeld Daou's zelf uitgevonden instrument de 'time machine', een met de hand gebouwd instrument bestaande uit oude klokken, bellen en andere metalen objecten, die een betoverende energie geven aan haar klankcreaties.
Of anders gesteld: muziek voor het einde der tijden.
***
Adia Vanheerentals - Hendrik Lasure - Simon Beeckaert (BE)
De lyrische rebel. Puur en openhartig, eigenzinnig en geniaal.
Adia Vanheerentals moet in een ander leven schilder geweest zijn, daar ze het liefst van al laat-romantische verhalen schildert middels haar emotionele speelstijl op sopraan- en tenorsax.De onbetwistbare, universele schoonheid van de kwetsbaarheid van de menselijke ziel, weet ze telkens opnieuw te vertolken in één van haar vele projecten.Tegelijk deinst ze er niet voor terug om haar blaasinstrument te doen balken, huilen en snerpen wanneer ze haar standpunt duidelijk wil maken voor zij die niet willen luisteren.
Sinds de coronapandemie werkt ze geheel op haar eigen, maar stabiel tempo aan haar carrière en die toewijding wierp haar al vele vruchten af. Eén van haar eerste concerten met het trio Bodem was tevens ook het allereerste optreden op Klankhaven, toen tijdens de naweeën van de pandemie in 2022. Met die groep blinkte ze uiteindelijk uit tijdens de bekendmaking van De Twintigers van Klara, maar daarnaast leid ze ook andere projecten zoals het meer dansbare Waarlijk en dit impressionistisch trio met Hendrik Lasure op piano en Simon Beeckaert op contrabas.
Een goede bandleider is ook iemand die goed en graag als bandlid kan dienen. Het verwondert dan ook niet dat Adia veelvuldig gevraagd wordt. Denk maar aan de dansvoorstelling ‘Change Of Plans’ van Femke Gyselinck, Klinck Trio, Anaïs Vijgen Quintet, ... Ook als soloartiest begint ze het laatste jaar stappen vooruit te nemen, waarvan het bewijs geleverd wordt mede dankzij Ultra Eczema, het label van Dennis Tyfus, die in de zomer van 2024 haar debuutsoloplaat uitbracht, getiteld Here Are 5 Reasons To Meditate.
Maandag 10 februari
Blauwmoezelstraat 9
2000 Antwerpen
Deuren: 20u00
Start concerten: 20u30
Architect van speelvelden voor geëlektrificeerde creativiteit en imaginaire tijdsreizen.
In het kort: percussionist, componist, onderzoeker en radio presentator
Katharina Schmidt maakt geregeld deel uit van samenwerkingen met multidisciplinaire projecten, daar haar artistieke portfolio vol staat met filmmuziek, klankkunst, installaties, stukken voor radio en composities voor surround systems. Na jaren haar diensten als drummer en pianist verleend te hebben aan menig bands, is ze beginnen focussen op haar solowerk, dat sterk beïnvloed is door indie, experimentele muziek en vrije improvisatie. Op haar laatste cassette-uitgave leidt ze ons doorheen haar gedetailleerd weefsel van warme drones, aangenaam gecraqueleer en licht zwevende golvingen.
Enkele van haar andere opvallende uitgaves vinden we terug op labels zoals Elm Records, Midira en het Belgische Slaapwel Records van slaapexpert Wim Maesschalck. Die tonen een synthese tussen electronica, field recordings, zelfgebouwde elektronische apparatuur en akoestische instrumenten, die door de nichepers wordt omschreven als 'diep', 'hyper-reëel' (Field Notes) en 'bucolisch' (Groove Magazine). Bovendien weerklonk haar werk onder andere op de openbare Duitse omroep WDR, het Zentrum für Kunst und Medien en het festival MärzMusik .
In een interview uit 2021 met het online muziekmagazine 15questions.net , zegt ze het volgende over werk:
'De sociale impact die ik graag zou willen zien in mijn muziek is er namelijk één op heel kleine schaal, namelijk, die echte, één-op-één-verbinding tussen de uitvoerder en het publiek. Mijn muziek is sociaal geëngageerd, weliswaar niet in de zin van het overbrengen van een politiek statement, maar wel als directe verbinding met de luisteraar, het privilege om het werk van de artiest in iemand's leven te introduceren, en dus bijgevolg een reactie te bieden aan de ontwrichting, terugtrekking en vereenzaming die zo alomtegenwoordig en ontmoedigend is in deze tijden.'
***
Jan Boudart's Le Jardin Ultraviolet (BE)
Geïnspireerd door de veronderstelling dat er nog een geheime wereld voorbij onze zintuigen heen bestaat, componeerde gitarist Jan Boudart een vijfdelige filmische klankspoor over een plek die maar net niet zichtbaar is voor het menselijk oog.
Kort na het afstuderen als jazzgitarist aan het conservatorium in Brussel in 2023, richtte Jan Boudart samen met collega-gitarist Freek Vreys het duo De Vlaamse Primitieven op, geïnspireerd op de primitive American guitar-stijl, vereeuwigd door pioniers zoals John Fahey, Robbie Basho en Jack Rose. Hoewel hij zeer actief op het veld is zowel als uitvoerder, als organisator van doe-het-zelf-concertavonden, wijdt Jan Boudart, op zit eigenste moment, ook ruim tijd aan de uitwerking van zijn soloproject getiteld Le Jardin Ultraviolet, waarin hij zich richt op een uitgesponnen compositie op de decacorde, een tiensnarige klassieke gitaar, die speciaal voor hem ontworpen en gebouwd is door luthier Johan Sarens.
In zijn compositie legt hij een sterke nadruk op het gebruik van boventonen, op een manier die doet denken aan de weelderige klankwatervallen van de grote Lenny Breau, maar brengt evenzeer een verrassend, maar prachtig eerbetoon aan Don Cherry, door de universeel herkenbare melodie van zijn compositie 'Brown Rice' te citeren. Bovendien is er ook een verbindingslijn tussen zijn benadering voor het componeren van dit visueel klankstuk en de impressionistische composities van Claude Debussy.
Ultraviolet is het type elektromagnetische straling die net buiten het menselijk bereik valt van het zichtbare spectrum, of anders gezegd: de kleur volgend op violet, die de hoogste frequenties van het zichtbare licht bevat. Het is daar waar we Jan Boudarts tuin der wellust kunnen vinden/horen/voelen.